Een frisse wind in Lymeland

In 2013 werd een interessant artikel gepubliceerd dat afkomstig is van het RIVM en gebaseerd op onderzoek uit 2007/2008 [1]. De bedoeling van het onderzoek was om te kijken of het Lyme besmettingsrisico na een tekenbeet bepaald kan worden wanneer de patiënt zich voor het eerst bij de huisarts meldt, en of op basis hiervan beslist kan worden of een preventieve AB behandeling zinvol is (dus nog voordat een Borrelia besmetting definitief is vastgesteld). Wat het artikel interessant maakt is vooral dat de bevindingen op diverse punten in tegenspraak zijn met de standpunten van de officiële Lyme deskundigen en de nieuwe (voorlopige) CBO richtlijn. De bevindingen zijn wél verregaand in overeenstemming met wat patiëntenorganisaties al jaren stellen, alle reden dus om blij te zijn met deze publicatie. Opvallend is dat de Lyme deskundigen van o.a. de CBO commissie (die voor een deel van de bevindingen op de hoogte moeten zijn geweest) deze informatie tot nu toe negeerden. Enkele voorbeelden:

1. De 24-uurs grens voor ‘tick attachment time’ is niet veilig: de helft van de personen die met Borrelia besmet raakten verwijderden de teek binnen 24 uur.
2. Bij de helft van de Borrelia besmettingen was er géén EM of positieve serologie (seroconversie). Blindvaren op deze indicatoren is dus gevaarlijk.
3. Het risico op besmetting na een tekenbeet is veel groter dan een eerder onderzoek op Ameland suggereerde. Na een beet door een besmette teek raakte 9% van de patiënten met Borrelia besmet.
4. Ondanks AB behandeling rapporteerden diverse besmette personen drie maanden later aanhoudende klachten.

We hebben in ons overleg met de medische instanties al vaker gewezen op de naar onze mening onjuiste conclusies van de Ameland-studie, die als representatief voor Nederland werden voorgesteld en een belangrijke rol speelden bij de nieuwe CBO richtlijn (commentaar door RF Bolderdijk). Het nieuwe onderzoek betreft heel Nederland en is dus representatiever dan de Ameland studie. Uit het onderzoek blijkt dat Borrelia besmetting van de verwijderde teek en de tijd / mate waarin de teek vastgebeten zat bij de patiënt weliswaar een indicatie is voor het besmettingsrisico, maar niet betrouwbaar genoeg om beslissingen over een profylactische behandeling op te baseren. Patiënten kunnen ook besmet raken als de verwijderde teek negatief test voor Borrelia, of als de teek binnen 24 uur verwijderd is. Daarvoor zijn diverse verklaringen te verzinnen, feit blijft dat deze indicators niet erg betrouwbaar zijn. Men hoopt in een nieuw onderzoek de methode te verfijnen om een betere voorspelling te kunnen doen.

(N.H., juli 2014)