Effect doxycycline op Borrelia

The Functional and Molecular Effects of Doxycycline Treatment on Borrelia burgdorferi Phenotype
John R. Caskey†, Nicole R. Hasenkamp, Dale S. Martin, Vladimir N. Chouljenko, Ramesh Subramanian, Mercedes A. Cheslock and Monica E. Embers
Front. Microbiol., 18 April 2019 | https://doi.org/10.3389/fmicb.2019.00690.

www.frontiersin.org/articles/10.3389/fmicb.2019.00690/full

In een onderzoek om nader te bepalen hoe doxycycline leidt tot een persisterende (antibiotica-tolerante) vorm van Borrelia, werd met RNA sequencing onderzocht welke Borrelia genen meer of minder actief worden na een doxy behandeling.

In het onderzoek bleek dat na de doxycycline behandeling de Borrelia’s in staat zijn zich aan te passen aan een nieuwe gastheer (in dit geval muizen), het afweersysteem te ontwijken en een infectie te veroorzaken. Sommige Borrelia genen werden geactiveerd, andere die te maken hadden met hergroei weer geremd. Er was geen verschil in infectiviteit tussen immuuncompetente en immuundeficiënte muizen, hetgeen zou kunnen betekenen dat het ontwaken uit slaaptoestand en herinfecteren erg snel kan gaan. De RNA analyse suggereert dat de toestand van de Borrelia’s na doxy behandeling lijkt op die wanneer ze zich in een teek bevinden en niet in een zoogdier gastheer. Het lijkt er op dat de Borrelia’s willekeurig in slaaptoestand terecht komen en dat hergroei afhankelijk is van niet-genetische eigenschappen, wat het moeilijk maakt om met RNA sequencing te bepalen hoe de persistente toestand ontstaat. RNA analyse levert wél aanknopingspunten voor een mogelijke behandeling van de persistente Borrelia vormen.

Er wordt onderzocht of bij Borrelia in een menselijke gastheer dezelfde RNA veranderingen optreden.